1928-1967 yılları arasında yaşamış; haliyle,
68 kuşağı'nı öyle böyle etkilememiştir.
iki gecedir kendisiyle ilgili araştırma yapıyorum. ilk önce youtube'da bizim bir türk genci olan
burak durgun'un che'nin öldürüldüğü köye gidip çektiği
şu videoyu izledim. sonra, kendisiyle ilgili yapılan
şu güzel belgeseli. meğer, adam hakkında neredeyse hiçbir şey bilmiyormuşum. zira che devrimin direkt kendisi olmuş! ömrü hep mücadele ile geçmesinin yanında bakan olduğu zaman bile gidip fabrikalarda işçilerle birlikte çalışmış,
birleşmiş milletler denilen dünyanın en büyük terör örgütünün genel merkezinde muhteşem bir konuşma yapmıştır.
hep düşünürdüm ve hala düşünürüm; insanlar bir inanç uğruna nasıl ölebilir diye. aslında nedenlerini biliyorum ancak bu adamın hayat hikayesini az da olsa tamamen öğrendiğimde emin oldum:
vicdan sahibiyse. ha, illa ki içlerinde kandırılanlar vardır ve günümüzde terör örgütlerinin hepsi ama hepsi kendini devrimci sanıyor ama bu adamın olayı bambaşka. bir çeşit
peygamber gibi yaşamış adam. kendisini ne güçle kandırabilmişler ne de korku ile sindirebilmiş. dosdoğru yaşamış ve dosdoğru ölmüş. kendisini öldüren
bolivyalı askere "sen birazdan bir insan öldüreceksin" diyecek kadar da ölümü göze almış. açıkçası
gandhi'yi de çok severim ve yerine göre onun
sivil itaatsizlik'inin daha etkili olduğunu düşünürüm ama bazen binlerce cümlenin çözemediği problemi tek bir yumruk darbesi halleder. sorun şu ama; şiddet şiddeti doğruyor hep.
bilmiyorum. çok sevdim yaşadığı hayatı. illa ki hayat hikayesinde abartılan veya törpülenen kısımlar vardır ancak genel hatlarıyla müthiş bir hayat. müthiş bir özveri ve muhteşem bir beyin. umarım gerçekten bir cennet vardır. çünkü hırsızların eli kesilmeliyken onların ellerini kesmek isteyen bir adamın öldükten sonra ellerinin bilekten kesilmesi inanılmaz siniri bozucu.